به گزارش خبرگزاری «حوزه» ،از مهمترین اعمال روز نیمه رجب، عمل «امّ داوود» است که به گفته علاّمه مجلسى: «شیخ صدوق»، «شیخ طوسى» و «سیّد بن طاووس»(ره) به سندهاى معتبر آن را نقل کرده اند. این عمل براى برآمدن حاجات و رفع اندوه و غم، حلّ مشکلات و دفع ظلم ستمگران بسیار مؤثّر است. (و به گفته «علاّمه مجلسى»، در «زاد المعاد»، بارها تجربه شده است.)

اجمال این روایت و سبب نامگذارى آن به «امّ داوود» چنین است:

جناب فاطمه، مادر داوود بن حسن (نوه پسرى امام حسن مجتبى(علیه السلام)) دایه امام صادق(علیه السلام) بود، که فاطمه، امام صادق(علیه السلام) را شیر داده بود، هنگامى که «محمّد بن عبداللّه بن حسن» در مدینه قیام کرد، «منصور دوانیقى» لشکرى را براى نبرد با آنان فرستاد که آنها را شکست دادند و محمّد و برادرش ابراهیم را کشتند، و عبداللّه بن حسن و جمعى از سادات را دستگیر نموده و به زندان عراق منتقل کردند، در میان آن گروه «داوود» نیز حضور داشت. مادر داوود مى گوید: چون مدّتى از حبس فرزندم گذشت و از او خبرى به من نرسید، بسیار پریشان شدم و پیوسته تضرّع و دعا مى کردم و از صلحا و نیکان و برادران دینى براى نجات فرزندم طلب دعا مى نمودم، ولى نتیجه اى نمى گرفتم و گاهى خبر کشته شدن داوود به من مى رسید و گاه مى گفتند که وى زنده است. روز به روز اندوه و مصیبت من بیشتر مى شد و از دیدار او ناامیدتر مى شدم. تا آن که شنیدم، امام صادق(علیه السلام) بیمار شده است. به عیادت آن حضرت رفتم، وقتى خواستم برخیزم، امام فرمود:

از داوود چه خبر دارى؟ من وقتى که نام «داوود» را شنیدم، گریستم و گفتم: فدایت شوم، داوود در عراق زندانى است، من که از دیدار او ناامیدم! از شما التماس دعا دارم، او را دعا کنید، او برادر رضاعى شماست!

امام(علیه السلام) فرمود: چرا از دعاى «استفتاح» و دعاى «اجابت» و «نجاح» غافلى! این دعا، دعایى است که درهاى اجابت الهى را مى گشاید و فرشتگان از آن استقبال مى کنند و دعا کننده را به اجابت دعایش، بشارت مى دهند و کسى که این دعا را بخواند، پاداش او بهشت است.

پرسیدم: این دعا و عمل به آن چگونه است؟

امام(علیه السلام) فرمود: ماه رجب نزدیک شده است و این ماه، ماهى ارزشمند است و دعاها در آن به اجابت مى رسد، در سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب، روزه بگیر! امام(علیه السلام) در ادامه نحوه اعمال را بیان کرد و فرمود: این دعا، بسیار شریف و پرارزش است که مشتمل بر اسم اعظم خداست و هر کس آن را بخواند، حاجت او برآورده مى شود.

امّ داوود مى گوید: آن حضرت، دعا را براى من نوشت، من آن را به خانه بردم و انجام دادم تا آن که در شب شانزدهم، پس از افطار و عبادت به خواب رفتم; رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را در خواب دیدم، آن حضرت، علاوه بر بشارت بهشت و آمرزش گناهان، خبر آزادى و بازگشت فرزندم را به من داد; چند روزى نگذشت که پسرم آزاد شد و با عزّت و احترام نزدم بازگشت و جریان آزادى خود و امورى را که سبب آن شد، براى من تعریف کرد.(7)

کیفیّت عمل امّ داوود:

چگونگى این عمل، مطابق روایت شیخ در «مصباح المتهجّد» به این نحو است که: روزهاى سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب را روزه مى گیرى، در روز پانزدهم، نزدیک ظهر غسل مى کنى و چون ظهر شد، نماز ظهر و عصر را بجا مى آورى، در حالى که رکوع و سجود را نیکو انجام مى دهى. خوب است این عمل در مکان خلوتى باشد که چیزى تو را مشغول نسازد و انسانى با تو سخن نگوید; وقتى که نمازت به پایان رسید; رو به قبله مى نشینى و این سوره ها را مى خوانى:

1ـ سوره حمد، صد مرتبه.

2ـ سوره اخلاص، (قل هو اللّه احد)، صد مرتبه.

3ـ آیة الکرسى، ده مرتبه.

4ـ سوره هاى انعام، اسراء، کهف، لقمان، یس، صافّات، حم سجده (فصّلت)، حمعسق (شورى)، دخان، فتح، واقعه، مُلک، ن و القلم و سوره انشقاق تا آخر قرآن، پس از پایان سوره هاى قرآنى، در همان حال که رو به قبله نشسته اى، این دعا را بخوان:

صَدَقَ اللهُ الْعَظیمُ، اَلَّذى لا اِلـهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ، ذُو الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ،

درست فرمود خداى بزرگى که معبودى جز او نیست زنده و پاینده و صاحب جلالت و بزرگوارى است

اَلرَّحْمنُ الرَّحیمُ، اَلْحَلیمُ الْکَریمُ، اَلَّذى لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىْءٌ، وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ، اَلْبَصیرُ الْخَبیرُ،

بخشاینده و مهربان بردبار و کریم است آن که مانندش چیزى نیست و او شنوا و دانا و بینا و آگاه است،

شَهِدَ اللهُ اَنَّهُ لا اِلـهَ اِلاَّ هُوَ، وَالْمَلائِکَةُ وَاُولُوا الْعِلْمِ، قآئِماً بِالْقِسْطِ لا اِلـهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ،

گواه است خدا که معبودى جز او نیست و فرشتگان و دانشوران گواهى داده اند که خدایى جز او نیست که عدالت بدو پایدار است و او عزیز و حکیم است

وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ، وَاَنـَا عَلى ذلِکَ مِنَ الشّاهِدینَ،

و پیمبران بزرگوارش نیز آن را به مردم رساندند و من بر این مطلب گواهى دهم

اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ وَلَکَ الْمَجْدُ، وَلَکَ الْعِزُّ وَلَکَ الْفَخْرُ، وَلَکَ الْقَهْرُ وَلَکَ النِّعْمَةُ،

خدایا از آن توست ستایش و از آن توست مجد و براى تو است عزت و خاص توست افتخار و شایسته تو است قهر و مخصوص توست نعمت

وَلَکَ الْعَظَمَةُ وَلَکَ الرَّحْمَةُ، وَلَکَ الْمَهابَةُ وَلَکَ السُّلْطانُ، وَلَکَ الْبَهآءُ وَلَکَ الاِْمْتِنانُ،

و از آن توست عظمت و مخصوص توست رحمت و براى توست شکوه و خاص توست سلطنت و از آن توست درخشندگى و مخصوص توست نعمت بخشى

وَلَکَ التَّسْبیحُ وَلَکَ التَّقْدیسُ، وَلَکَ التَّهْلیلُ وَلَکَ التَّکْبیرُ، وَلَکَ ما یُرى وَلَکَ ما لا یُرى،

و براى توست پاکى و از آن توست پاکیزگى و براى توست یکتایى و مخصوص توست بزرگى و ملک توست آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود

وَلَکَ ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلى، وَلَکَ ما تَحْتَ الثَّرى، وَلَکَ الاَْرَضُونَ السُّفْلى،

و از توست آنچه بالاى آسمانهاى بلند است و از توست آنچه زیر زمین است و از توست زمینهاى زیرین

وَلَکَ الاْخِرَةُ وَالاُْولى، وَلَکَ ما تَرْضى بِهِ مِنَ الثَّنآءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکرِ وَالنَّعْمآءِ،

و از آن توست دنیا و آخرت و مخصوص توست آن و حمد و ثنا و شکرى که تو بپسندى و آنچه نعمت است نیز از توست

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى جَبْرَئیلَ اَمینِکَ عَلى وَحْیِکَ، وَالْقَوِىِّ عَلى اَمْرِکَ، وَالْمُطاعِ فى سَمواتِکَ،

خدایا درود فرست بر جبرئیل امین بر وحى تو و نیرومند در کار تو و آن کس که در آسمانها

وَمَحالِّ کَراماتِکَ، اَلْمُتَحَمِّلِ لِکَلِماتِکَ، اَلنّاصِرِ لاَِنْبِیآئِکَ، اَلْمُدَمِّرِ لاَِعْدآئِکَ،

و جایگاههاى کرامتهایت فرمانش برند آن کس که سخنان تو را برساند یاور پیمبرانت و سرنگون کننده دشمنانت

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى میکائیلَ مَلَکِ رَحْمَتِکَ، وَالْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ، وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعینِ لاَِهْلِ طاعَتِکَ،

خدایا درود فرست بر میکائیل فرشته رحمتت و آفریده شده براى بردن مهرت و آمرزش خواه و کمک کار فرمانبرانت

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اِسْرافیلَ حامِلِ عَرْشِکَ، وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ لاَِمْرِکَ، اَلْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خیفَتِکَ،

خدایا درود فرست بر اسرافیل حمل کننده عرشت و صاحب صور آن که چشم به راه دستور توست و نگران و بیمناک است از ترس تو

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى حَمَلَةِ الْعَرْشِ الطّاهِرینَ، وَعَلَى السَّفَرَةِ الْکِرامِ الْبَرَرَةِ الطَّیِّبینَ، وَعَلى مَلائِکَتِکَ الْکِرامِ الْکاتِبینَ،

خدایا درود فرست بر حاملین پاکیزه عرش و بر سفیران گرامى و آن نیکان پاک و بر فرشتگان بزرگوار نویسنده

وَ عَلى مَلائِکَةِ الْجِنانِ، وَخَزَنَةِ النّیرانِ، وَمَلَکِ الْمَوْتِ وَالاَْعْوانِ، یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ،

و بر فرشتگان بهشت و نگهبانان دوزخ و فرشته مرگ و کمک کارانش اى صاحب جلالت و بزرگوارى

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى اَبینا آدَمَ بَدیعِ فِطْرَتِکَ، اَلَّذى کَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِکَتِکَ، وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ،

خدایا درود فرست بر پدر ما آدم پدیده خلقت که گرامیش داشتى به سجده کردن فرشتگانت و مباح کردى بر او بهشتت را

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى اُمِّنا حَوّآءَ الْمُطَهَّرَةِ مِنَ الرِّجْسِ، اَلْمُصَفّاتِ مِنَ الدَّنَسِ، اَلْمُفَضَّلَةِ مِنَ الاِْنْسِ، اَلْمُتَرَدِّدَةِ بَیْنَ مَحالِّ الْقُدْسِ،

خدایا درود فرست بر مادر ما حوا که از پلیدى پاک و از چرکى و آلودگى مصفا گشت و از میان آدمیان برترى داشت و در میان جایگاههاى قدسیان رفت و آمد کرده

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى هابیلَ وَشَیْث وَاِدْریسَ وَنُوح، وَهُود وَصالِح،

خدایا درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود و صالح

وَاِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ، وَاِسْحقَ وَیَعْقُوبَ، وَیُوسُفَ وَالاَْسْباطِ، وَلُوط وَشُعَیْب،

و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و یوسف و اسباط (یعقوب) و لوط و شعیب

وَاَیُّوبَ وَمُوسى، وَهارُونَ وَیُوشَعَ، وَمیشا وَالْخِضْرِ، وَذِى الْقَرْنَیْنِ وَیُونُسَ،

و ایوب و موسى و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذى القرنین و یونس

وَاِلْیاسَ وَالْیَسَعَ، وَذِى الْکِفْلِ وَطالُوتَ، وَداوُدَ وَسُلَیْمانَ، وَزَکَرِیّا وَشَعْیا،

و الیاس و الیسع و ذا الکفل و طالوت و داوود و سلیمان و زکریا و شعیا

وَ یَحْیى وَتُورَخَ، وَمَتّى وَاِرْمِیا، وَحَیْقُوقَ وَدانِیالَ، وَعُزَیْر وَعیسى،

و یحیى و تورخ و متى و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیر و عیسى

وَ شَمْعُونَ وَجِرْجیسَ، وَالْحَوارِیّینَ وَالاَْتْباعِ، وَخالِد وَحَنْظَلَةَ وَلُقْمانَ،

و شمعون و جرجیس و حواریین عیسى و پیروانشان و خالد و حنظله و لقمان

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّد، وَبارِکْ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد،

خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد وآل محمّد و برکت فرست بر محمّد و آل محمّد

کَما صَلَّیْتَ وَرَحِمْتَ وَبارَکْتَ عَلى اِبْراهیمَ وَآلِ اِبْراهیمَ، اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ،

چنانچه درود فرستادى و رحمت و برکت فرستادى بر ابراهیم و آل ابراهیم که براستى تویى ستوده و بزرگوار

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلَى الاَْوْصِیآءِ، وَالسُّعَدآءِ وَالشُّهَدآءِ وَاَئِمَّةِ الْهُدى،

خدایا درود فرست بر اوصیا و اهل سعادت و شهیدان و امامان راهنما

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلَى الاَْبْدالِ وَالاَْوْتادِ، وَالسُّیّاحِ وَالْعُبّادِ، وَالْمُخْلِصینَ وَالزُّهّادِ، وَاَهْلِ الجِدِّ وَالاِْجْتِهادِ،

خدایا درود فرست بر ابدال (دسته اى از صلحا) و اوتاد و سیاحان و پرستش کنندگان و مخلصان و پارسایان و اهل جدیت و کوشش

وَ اخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیْتِهِ بِاَفْضَلِ صَلَواتِکَ، وَاَجْزَلِ کَراماتِکَ،

و مخصوص گردان محمّد و خاندانش را به بهترین درودهایت و فراوانترین کرامتهایت

وَ بَلِّغْ رُوحَهُ وَجَسَدَهُ مِنّى تَحِیَّةً وَسَلاماً، وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَکَرَماً،

و به روح و جسدش از جانب من تحیّت و سلامى برسان و فضل و شرافت و بزرگواریش را فزون کن

حَتّى تُبَلِّغَهُ اَعْلى دَرَجاتِ اَهْلِ الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیّینَ وَالْمُرْسَلینَ، وَالاَْفاضِلِ الْمُقَرَّبینَ،

به حدى که او را به اعلى درجه اهل شرافت از پیمبران و رسولان و فاضلان مقربت برسانى

اَللّهُمَّ وَصَلِّ عَلى مَنْ سَمَّیْتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلائِکَتِکَ، وَاَنْبِیآئِکَ وَرُسُلِکَ وَاَهْلِ طاعَتِکَ،

خدایا درود فرست بر هرکس که من نام بردم و هرکه از فرشتگان و پیمبران و رسولان و فرمانبردارانت را که من نام نبردم

وَاَوْصِلْ صَلَواتى اِلَیْهِمْ وَاِلى اَرْواحِهِمْ، وَاجْعَلْهُمْ اِخْوانى فیکَ وَاَعْوانى عَلى دُعآئِکَ،

و درودهاى مرا بر ایشان و بر ارواحشان برسان و آنان را برادران من در دین و کمک کارانم در دعاى به درگاهت قرار ده

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلَیْکَ، وَبِکَرَمِکَ اِلى کَرَمِکَ،

خدایا من شفیع گردانم تو را پیش خودت و کرمت را پیش کرمت

وَ بِجُودِکَ اِلى جُودِکَ، وَبِرَحْمَتِکَ اِلى رَحْمَتِکَ، وَبِاَهْلِ طاعَتِکَ اِلَیْکَ،

و جودت را پیش جودت و رحمتت را پیش رحمتت و اهل طاعتت را پیش درگاهت

وَاَسئَلُکَ اللّهُمَّ بِکُلِّ ما سَئَلَکَ بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ، مِنْ مَسْئَلَة شَریفَة غَیْرِ مَرْدُودَة،

و از تو خواهم خدایا به هرچه یکى از آنها بوسیله آن تو را خواسته از سؤالهاى شریفى که برنگشته

وَبِما دَعَوْکَ بِهِ مِنْ دَعْوَة مُجابَة غَیْرِ مُخَیَّبَة، یا اَللهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ،

و به آنچه تو را خوانده اند از دعاى پذیرفته شده اى که به نومیدى نکشیده اى خدا اى بخشاینده اى مهربان

یا حَلیمُ یا کَریمُ، یا عَظیمُ یا جَلیلُ، یا مُنیلُ یا جَمیلُ، یا کَفیلُ یا وَکیلُ،

اى بردبار اى کریم اى بزرگ اى با جلالت اى بخشنده اى زیبا اى سرپرست اى وکیل

یا مُقیلُ یا مُجیرُ، یا خَبیرُ یا مُنیرُ، یا مُبیرُ یا مَنیعُ، یا مُدیلُ یا مُحیلُ،

اى نادیده گیر اى پناه ده اى آگاه اى روشنى ده اى نابود کن اى والامقام اى چرخاننده اى جابه جا کننده

یا کَبیرُ یا قَدیرُ، یا بَصیرُ یا شَکُورُ، یا بَرُّ یا طُهْرُ، یا طاهِرُ یا قاهِرُ،

اى بزرگ اى توانا اى بینا اى شکرپذیر اى نیکوکار اى پاک اى پاکیزه اى قاهر

یا ظاهِرُ یا باطِنُ، یا ساتِرُ یا مُحیطُ، یا مُقْتَدِرُ یا حَفیظُ، یا مُتَجَبِّرُ یا قَریبُ،

اى پیدا اى پنهان اى پرده پوش اى احاطه دار اى با اقتدار اى نگهبان اى داراى بزرگى اى نزدیک

یا وَدُودُ یا حَمیدُ، یا مَجیدُ یا مُبْدِئُ، یا مُعیدُ یا شَهیدُ، یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ،

اى محبوب همه اى ستوده اى بزرگوار اى پدیدآرنده اى بازگرداننده اى گواه اى احسان بخش اى نیکوبخش

یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ، یا قابِضُ یا باسِطُ، یا هادى یا مُرْسِلُ، یا مُرْشِدُ یا مُسَدِّدُ،

اى نعمت بخش اى زیاده بخش اى گیرنده اى گشایش ده اى راهنما اى فرستنده اى رهنمون اى محکم کننده

یا مُعْطى یا مانِعُ، یا دافِعُ یا رافِعُ، یا باقى یا واقى، یا خَلاّقُ یا وَهّابُ،

اى دهنده اى منع کننده اى جلوگیرنده اى بلند کننده اى باقى اى نگهدار اى آفریننده اى بخشش پیشه

یا تَوّابُ یا فَتّاحُ، یا نَفّاحُ یا مُرْتاحُ، یا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتاح، یا نَفّاعُ یا رَؤُفُ یا عَطُوفُ،

اى توبه پذیر اى گشاینده اى زیاده بخش اى رحمت بخش اى که بدست اوست هر کلید اى سودرسان اى مهربان اى باعطوفت

یا کافى یا شافى، یا مُعافى یا مُکافى، یا وَفِىُّ یا مُهَیْمِنُ، یا عَزیزُ یا جَبّارُ یا مُتَکَبِّرُ،

اى کفایت کننده اى درمان بخش اى بهبودى بخش اى پاداش دهنده اى با وفا اى نگهبان خلق اى با عزت اى جبار اى بزرگوار

یا سَلامُ یا مُؤْمِنُ، یا اَحَدُ یا صَمَدُ، یا نُورُ یا مُدَبِّرُ، یا فَرْدُ یا وِتْرُ،

اى سلامت بخش اى ایمنى بخش اى یکتا اى بى نیاز اى نور اى مدبر کارها اى یگانه اى تنها

یا قُدُّوسُ یا ناصِرُ، یا مُونِسُ یا باعِثُ، یا وارِثُ یا عالِمُ، یا حاکِمُ یا بادى،

اى پاکیزه اى یاور اى همدم اى برانگیزنده اى ارث برنده اى دانا اى حکم کننده اى آغاز کننده

یا مُتَعالى یا مُصَوِّرُ، یا مُسَلِّمُ یا مُتَحَبِّبُ، یا قآئِمُ یا دآئِمُ، یا عَلیمُ یا حَکیمُ،

اى برتر اى صورت بخش اى سلامت بخش اى دوستىورز اى قائم به کار خلق اى جاویدان اى دانا اى فرزانه

یا جَوادُ یا بارِىءُ، یا بآرُّ یا سآرُّ، یا عَدْلُ یا فاصِلُ، یا دَیّانُ یا حَنّانُ،

اى بخشنده اى آفریننده اى نیکوکار اى شادى بخش اى دادگستر اى جداکننده اى جزا ده اى نعمت بخش

یا مَنّانُ یا سَمیعُ، یا بَدیعُ یا خَفیرُ، یا مُغَیِّرُ یا ناشِرُ، یا غافِرُ یا قَدیمُ، یا مُسَهِّلُ یا مُیَسِّرُ،

اى عطابخش اى شنوا اى پدیدآرنده اى پناه ده اى تغییر دهنده اى نشر دهنده اى آمرزنده اى قدیم اى آسان کننده اى هموارکننده

یا مُمیتُ یا مُحْیى، یا نافِعُ یا رازِقُ، یا مُقْتَدِرُ یا مُسَبِّبُ، یا مُغیثُ یا مُغْنى یا مُقْنى،

اى میراننده اى زنده کننده اى سود ده اى روزى ده اى با اقتدار اى سبب ساز اى فریادرس اى بى نیاز کننده اى دارایى دهنده

یا خالِقُ یا راصِدُ، یا واحِدُ یا حاضِرُ، یا جابِرُ یا حافِظُ، یا شَدیدُ یا غِیاثُ، یا عآئِدُ یا قابِضُ،

اى آفریننده اى نگهبان اى یگانه اى حاضر اى جبران کننده اى نگهدار اى استوار اى فریادرس اى ثروت ده اى گیرنده

یا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلى، فَکانَ بِالْمَنْظَرِ الاَْعْلى، یا مَنْ قَرُبَ فَدَنا، وَبَعُدَ فَنَاى، وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفى،

اى که والایى و برترى و به دیدگاه اعلایى اى که نزدیکى و بسیار هم نزدیک و دور است و بسیار هم دور داناى سرّ و نهان

یا مَنْ اِلَیْهِ التَّدْبیرُ وَلَهُ الْمَقادیرُ، وَیا مَنِ الْعَسیرُ عَلَیْهِ [سَهْلٌ] یَسیرٌ، یا مَنْ هُوَ عَلى ما یَشآءُ قَدیرٌ،

اى که تدبیر امور با اوست و اندازه ها از اوست و اى که دشوار براى او سهل و آسان است اى که بر هرچه بخواهد تواناست

یا مُرْسِلَ الرِّیاحِ، یا فالِقَ الاِْصْباحِ، یا باعِثَ الاَْرْواحِ، یا ذَا الْجُودِ وَالسَّماحِ،

اى فرستنده بادها اى شکافنده سپیده صبح اى برانگیزاننده ارواح اى صاحب جود و سخاوت

یا رآدَّ ما قَدْ فاتَ، یا ناشِرَ الاَْمْواتِ، یا جامِعَ الشَّتاتِ، یا رازِقَ مَنْ یَشآءُ[بِغَیْرِ حِساب]،

اى برگرداننده آنچه از دست رفته اى زنده کننده مردگان اى گردآورنده پراکنده ها اى روزى ده بى حساب بهر که خواهى

وَ یا فاعِلَ ما یَشآءُ کَیْفَ یَشآءُ، وَیا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ،

و اى انجام دهنده هرچه بخواهى بهر طور که خواهى و اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى زنده اى پاینده

یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا حَىُّ یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، یا حَىُّ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، بَدیعُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ،

اى زنده در آن هنگام که زنده اى نبود اى زنده کن مردگان اى زنده که معبودى جز تو نیست پدیدآرنده آسمانها و زمین

یا اِلهى وَسَیِّدى صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّد، وَبارِکْ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد،

اى معبود من و آقاى من درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد و برکت ده بر محمّد و آل محمّد

کَما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَرَحِمْتَ عَلى اِبْراهیمَ وَآلِ اِبْراهیمَ، اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ،

چنانچه درود فرستادى و برکت دادى و رحمت فرستادى بر ابراهیم و آل ابراهیم که براستى تویى ستوده و بزرگوار

وَارْحَمْ ذُلّى وَفاقَتى وَفَقْرى، وَانْفِرادى وَوَحْدَتى، وَخُضُوعى بَیْنَ یَدَیْکَ، وَاعْتِمادى عَلَیْکَ، وَتَضَرُّعى اِلَیْکَ،

و رحم کن به خوارى من و بیچارگیم و نداریم و تک و تنهاییم و فروتنیم در برابرت و اعتمادى که بر تو دارم و زاریم به درگاهت

اَدْعُوکَ دُعآءَ الْخاضِعِ الذَّلیلِ، اَلْخاشِعِ الْخآئِفِ، اَلْمُشْفِقِ الْبآئِسِ، اَلْمَهینِ الْحَقیرِ،

تو را خوانم خواندن شخص فروتن خوار خاشع ترسان هراسان پریشان بى مقدار کوچک

اَلْجائِعِ الْفَقیرِ، اَلْعآئِذِ الْمُسْتَجیرِ، اَلْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ، اَلْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ، اَلْمُسْتَکینِ لِرَبِّهِ،

گرسنه فقیر پناهنده پناه خواه معترف به گناه آمرزش خواه از گناه درمانده و زارى کننده به درگاه پروردگار

دُعآءَ مَنْ اَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ(9)، وَرَفَضَتْهُ اَحِبَتُّهُ، وَعَظُمَتْ فَجیعَتُهُ،

خواندن شخصى که یاران مورد اعتمادش او را واگذارده و دوستانش او را رها کرده و درد جانسوزش بزرگ گشته

دُعآءَ حَرِق حَزین، ضَعیف مَهین، بآئِس مُسْتَکین بِکَ مُسْتَجیر،

خواندن شخص دلسوخته غمگین ناتوان بى مقدار پریشان درمانده اى که به تو پناه آورده

اَللّـهُمَّ وَاَسئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلیکٌ، وَاَنَّکَ ما تَشآءُ مِنْ اَمْر یَکُونُ، وَاَنَّکَ عَلى ما تَشآءُ قَدیرٌ،

خدایا از تو خواهم چون تویى فرمانروا و تو چنانى که هرکارى را بخواهى مى شود و تویى که بر هر چه بخواهى توانایى

وَاَسئَلُکَ بِحُرْمَةِ هذَا الشَّهْرِ الْحَرامِ، وَالْبَیْتِ الْحَرامِ، وَالْبَلَدِ الْحَرامِ،

و از تو خواهم به حرمت این ماه محترم و خانه محترم (کعبه) و شهر محترم (مکه)

وَالرُّکْنِ وَالْمَقامِ، وَالْمَشاعِرِ الْعِظامِ، وَبِحَقِّ نَبِیِّکَ مُحَمَّد عَلَیْهِ وَآلِهِ السَّلامُ،

و رکن و مقام و مشعرهاى بزرگ (جاهاى مناسک حج) و به حق پیامبرت محمّد علیه و آله السلام

یا مَنْ وَهَبَ لاِدَمَ شَیْثاً، وَلاِِبْراهیمَ اِسْماعیلَ وَاِسْحاقَ،

اى که شیث را به آدم بخشیدى و اسماعیل و اسحاق را به ابراهیم دادى

وَیا مَنْ رَدَّ یُوسُفَ عَلى یَعْقُوبَ، وَیا مَنْ کَشَفَ بَعْدَ الْبَلاءِ ضُرَّ اَیُّوبَ،

و اى که یوسف را به یعقوب برگرداندى و اى که پس از مبتلا شدن ایوب ناراحتیش را برطرف کردى

یا رآدَّ مُوسى عَلى اُمِّهِ، وَزآئِدَ الْخِضْرِ فى عِلْمِهِ،

اى که موسى را به مادرش برگرداندى و دانش خضر را افزون کردى

وَیا مَنْ وَهَبَ لِداوُدَ سُلَیْمانَ، وَلِزَکَرِیّا یَحْیى، وَلِمَرْیَمَ عیسى،

اى که دادى به داود و سلیمان را و به زکریا یحیى را و به مریم عیسى را

یا حافِظَ بِنْتِ شُعَیْب، وَیا کافِلَ وَلَدِ اُمِّ مُوسى،

اى نگهدار دختر شعیب اى کفالت کننده فرزند مادر موسى

اَسئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ تَغْفِرَ لِى ذُنُوبى کُلَّها،

از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد و آل محمّد و گناهانم را بیامرزى

وَ تُجیرَنى مِنْ عَذابِکَ، وَتُوجِبَ لى رِضْوانَکَ، وَاَمانَکَ وَاِحْسانَکَ، وَغُفْرانَکَ وَجِنانَکَ،

و از عذاب خود مرا در پناه گیرى و مرا مستوجب خشنودى و ایمنى و احسان و آمرزش و بهشتت قرار دهى

وَ اَسئَلُکَ اَنْ تَفُکَّ عَنّى کُلَّ حَلْقَة بَیْنى وَبَیْنَ مَنْ یُؤْذینى، وَتَفْتَحَ لى کُلَّ باب،

و از تو خواهم که باز کنى برایم هر حلقه اى که میان من و میان آزار کننده من است و بگشایى به رویم هر درى را

وَ تُلَیِّنَ لى کُلَّ صَعْب، وَتُسَهِّلَ لى کُلَّ عَسَیر، وَتُخْرِسَ عَنّى کُلَّ ناطِق بِشَرٍّ،

و نرم کنى برایم هر دشوارى را و آسان کنى برایم هر مشکلى را و لال کنى از من زبان هر بدگو را

وَتَکُفَّ عَنّى کُلَّ باغ، وَتَکْبِتَ عَنّى کُلَّ عَدُوٍّ لى وَحاسِد، وَتَمْنَعَ مِنّى کُلَّ ظالِم،

و بازدارى از من هر زورگو را و خوار کنى دشمنان و حسودان مرا و بازدارى از من هر ستمگرى را

وَتَکْفِیَنى کُلَّ عآئِق یَحُولُ بَیْنى وَبَیْنَ حاجَتى، وَیُحاوِلُ اَنْ یُفَرِّقَ بَیْنى وَبَیْنَ طاعَتِکَ، وَیُثَبِّطَنى عَنْ عِبادَتِکَ،

و کفایت کنى از من هر مانعى را که میان من و حاجتم حائل شود و بخواهد که میان من و اطاعت تو را جدایى اندازد و از پرستش تو بازم دارد

یا مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَّ الْمُتَمَرِّدینَ، وَقَهَرَ عُتاةَ الشَّیاطینِ، وَاَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرینَ، وَرَدَّ کَیْدَ الْمُتَسَلِّطینَ عَنِ الْمُسْتَضْعَفینَ،

اى که مهار کردى جنیان نافرمان را و مقهور ساختى شیاطین سرکش را و گردنِ گردن کشان را به خوارى کشاندى و نقشه هاى شوم مسلّط شدگان را از ناتوانها بازگرداندى

اَسئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ عَلى ما تَشآءُ، وَتَسْهیلِکَ لِما تَشآءُ کَیْفَ تَشآءُ، اَنْ تَجْعَلَ قَضآءَ حاجَتى فیما تَشآءُ.

از تو خواهم به حق تواناییت بر هرچه خواهى و آسان کردنت هر چه را بهر نحو که خواهى که قرار دهى برآوردن حاجتم را در هر چه خواهى.

آنگاه بر زمین سجده کن و دو طرف صورت را روى خاک (روى مهر) بگذار و بگو:

اَللّـهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ، وَبِکَ امَنْتُ، فَارْحَمْ ذُلّى وَفاقَتى، وَاجْتِهادى وَتَضَرُّعى، وَمَسْکَنَتى وَفَـقْرى اِلَیْکَ یا رَبِّ.

خدایا براى تو سجده مى کنم و به تو ایمان دارم پس رحم کن به خوارى من و نداریم و سعى و کوششم و زارى و بیچارگى ام و نیازم به درگاهت اى پروردگار.

و کوشش کن که اشکى از چشمانت سرازیر شود، هرچند اندک باشد که این علامت استجابت دعاست.

*   منبع : مفاتیح نوین